بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى: «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ»

برگزاری همایش بین‌المللی ساخت، بازسازی و توسعۀ عتبات عالیات در گذر تاریخ، کوششی مبارک، به منظور بررسی و تبیین ابعاد مختلف شکل‌گیری و توسعۀ مراقد منوّر و مطهّر حضرات اولیاء طاهرین«علیهم‌السّلام» در عتبات عالیات و همچنین تعمیق آگاهی و شناخت تاریخ و فرهنگ این اماکن مقدّسه و نیز تقدیر و تجلیل از همۀ کسانی است که در طول تاریخ تا به امروز در این صحنه مبارک، گام‌زده و نقش‌آفرینی کرده‌اند.

عتبات عالیات، همواره، علاوه بر آنکه حرم امن اهل‌بیت عصمت و طهارت«علیهم‌السّلام» و کانون معنویّت و عبادت و مأمن دل‌های عاشقان و شیفتگان خاندان رسول خدا«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» و خاستگاه دعا و زیارت و شفاعت بوده است، از مراکز محوری علمی و فرهنگی شیعی نیز به شمار می‌رفته است. وجود حوزه‌های علمیّه کهن و ریشه‌دار در این اماکن منوّره و حضور و تربیت هزاران تن از عالمان بزرگ و برجستۀ شیعه که از اقصی نقاط عالم، در آن عتبات مطهّره، رحل اقامت افکنده و در سایۀ انوار الهیّه به مجاهدت‌های علمی و عملی، مشغول گشته و کاروان علم دین و معالم کتاب و سنّت را در صحنۀ تمدّن اسلامی و شیعی به پیش برده‌اند و آثار علمی و برکات عملی آنان، کارنامۀ درخشان تشیّع را، هماره، پربار گردانیده است، در کنار مدارس و کتابخانه‌ها و مساجد و موقوفات بی‌شمار، همه و همه، جلوه‌های عظمت و اهمیّت این اعتاب نورانی و تجلیّات فرهنگی و تمدّنی این عتبات مقدّسه و مطهّره است.

در این مجال کوتاه، سه نکته را به اختصار عرض می‌کنم:

نکتۀ نخست: بی هیج تردیدی، بناگذاری و توسعۀ و بازسازی این مراقد معظّمه و این عتبات مشرّفه، مصداق بارز اعتلای کلمه توحید و تعظیم شعائر الهی است: «ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوب».

و چرا چنین نباشد؟ در حالی‌که این بقاع منوّره، همان خانه‌های عظیم‌الشأنی است که حضرت حق‌تعالی، چراغ پر فروغ هدایت خود را در آن بیوت رفیعه قرار داده است و رخصت فرموده تا همواره، بلند پایه گردند و نام او در آن اماکن مشرّفه، یاد گردد؛ همان بیوت مطهّره‌ای که حضرت صادق آل رسول«علیه‌الصلوة‌والسّلام» در زیارت حضرت سیدالشّهداء«ارواحنا‌فداه»، آن بیوت معظّمه را، محلّ صدور ارادۀ خداوند، می دانند: «إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي‌ مَقَادِيرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَتَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ» ارادۀ پروردگار متعال در مقدّرات امورش و در سرنوشت هستی به سوی اولیاء معصومین«علیهم‌السّلام» فرود می‌آید و از خانه‌های آنان، صدور می‌یابد.

نکتۀ دوم: در طول تاریخ، به سبب دشمنی‌های گوناگون، نسبت به این عتبات مقدّسه، جسارت‌هایی بی‌شرمانه، از اهانت و تخریب گرفته تا غارت اموال، وارد شده است؛ از منصور دوانقی، خلیفه جائر عباسی تا هارون و سپس متوکّل عباسی و برخی دیگر از خلفای غاصب آن دوران گرفته تا وهابیون نجدی و تا دوران معاصر، صدام عفلقی و سپس داعشیان تکفیری، همگی درصدد محو این کانون‌های معنویّت بوده‌اند، امّا و هزار امّا که خداوند سبحان همۀ آنان را در این هدف شوم و باطل، ناکام و شکست خورده و ناامید گردانیده است: «يُرِيدُونَ لِيُطفِـُواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفواهِهِم وَٱللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِۦ وَلَو كَرِهَ ٱلكافِرُون»؛ و بی هیچ شکی، قطعاً از این پس نیز این هدف شیطانی و ظلمانی ستمکاران، هیچگاه محقّق نخواهد شد، چرا که: «فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلقَومِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَٱلحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلعالَمِين».

نکتۀ سوم: در این فرصت مغتنم باید از همۀ کسانی که در طول تاریخ، در شکل‌گیری و بازسازی و توسعۀ عتبات عالیات و صیانت و حفاظت از این اماکن مشرّفه، قیام و اقدام کرده‌اند و با نثار و ایثار مال و جان، در این مسیر نورانی، مجاهدت نموده‌اند و عظمت این حرم‌های امن الهی را به هر نحو ممکن، جلوه‌گر و پر فروغ‌تر ساخته‌اند، یاد و ذکر خیر نماییم و به ارواح آنان درود فرستیم و همواره خود را مدیون سعی و تلاش مشکور آنان بدانیم و خود نیز در این عرصه، تا حدّ امکان حضور داشته باشیم و بیان بلند پیامبراکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» خطاب به امیرالمؤمنین«علیه‌السّلام» را به یاد داشته باشیم که: «يَا عَلِيُّ مَنْ عَمَرَ قُبُورَكُمْ وَ تَعَاهَدَهَا فَكَأَنَّمَا أَعَانَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ علیه السلام عَلَى بِنَاءِ بَيْتِ الْمَقْدِس».

در خاتمۀ سخن، از همه متصدّیانِ برگزاری این همایش بین المللی، خصوصاً دانشگاه اصفهان که همواره مهد علم و دانش بوده است؛ و نیز سایر مراکز علمی و اجرایی که در این عرصه، همکاری نموده‌اند به ویژه ستاد بازسازی عتبات عالیات و همچنین پدیدآورندگان آثار علمی این همایش که پژوهش‌های مفصلی را تدوین و ارائه کرده‌اند و همچنین از همۀ شما میهمانان گرامی و شرکت‌کنندگان در این مجمع که رونق‌افزای این محفل هستید، تشکّر و قدردانی نموده و از خداوند سبحان مسألت می‌کنیم که همه ما را به تشرّف و ورود در آن اعتاب مقدّسه و بهره‌مندی از نورانیّت و معنویّت آن مراقد منوره، اذن و اجازه فرماید: «اللّهُمَّ فَأْذَنْ لَنا بِدُخُولِ هذِهِ العَرَصاتِ الَّتِي اسْتَعْبَدْتَ بِزِيارَتِها أَهْلَ الأَرضِينَ وَالسَّماواتِ، وَأَرْسِلْ دُمُوعَنا بِخُشُوعِ المَهابَةِ وَذَلِّلْ جَوارِحَنا بِذُلِّ العُبُودِيَّةِ وَفَرْضِ الطَّاعَةِ حَتّى نُقِرَّ بِمايَجِبُ لَهُمْ مِنَ الاَوْصافِ وَنَعْتَرِفَ بِأَنَّهُمْ شُفَعاءُ الخَلائِقِ إِذا نُصِبَتْ المَوازِينُ فِي يَوْمِ الاَعْرافِ، وَالحَمْدُ للهِ وَسَلامٌ عَلى عِبادِهِ الَّذِينَ اصْطَفى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِين».

والسلام عليكم و رحمة‌الله و بركاته

حسين المظاهرى

27 / ربیع‌الثانی / 1447

28 / مهرماه / 1404