حديثي در كتاب اخلاق نوشته، خواهش ميكنم اگر اشكالي ندارد در مورد اين حديث توضيحي بفرماييد.
حضرت امام صادق(ع) فرمودند گاهي انسان گناه ميكند و پشيمان ميشود سپس عملي نيك انجام ميدهد و خوشحال ميشود، به علّت همين سرور و شادماني از حالي كه قبل از عمل نيك داشت تنزّل ميكند، پس اگر بر آن حال گناه باقي ميماند برايش بهتر بود.
خواهش مي كنم اگر موعظهاي لازم است بفرماييد