سوال :
هر وقت از انجام گناهان ناراحت ميشوم ميگويم ديگر كار من تمام است، من ديگر كافر شدم و جهنّمي شدم و ديگر من دشمن اهل بيت: هستم، ديگر همه چيز را رها ميكنم و زانوي غم در بغل ميگيرم، زيارت عاشورا و قرائت قرآن را رها ميكنم، نماز را دست و پا شكسته ميخوانم، با خودم ميگويم نماز و قرآن و زيارت عاشورا به چه دردي ميخورد، خلاصه خيلي گرفتارم، راه چاره چيست؟
پاسخ: آنچه را شما نوشتهايد موجب فسق و كفر نميشود بلكه گناه هم نيست چون خطورات از نظر اسلام گرچه بد است ولي گناه نيست.